Όποιος παρακολούθησε, όσο παρακολούθησε, το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, τις προηγούμενες ημέρες, θα αντιλήφθηκε πως αυτό το κόμμα, εξεμέτρησε το ζην… όχι επειδή πιέστηκαν από τους ολιγάρχες, αλλά επειδή τόσοι ήταν αυτοί που συμμετείχαν σε μια σύναξη που η παπαρολογία –απ’ τους απλούς και όχι μόνο συνέδρους- πήγε σύννεφο… και μιλάμε πως οι ίδιοι, παραδέχτηκαν πως αυτοί οι σύνεδροι ήταν –στην ουσία- κατ΄ ανάθεση κι όχι μετά από εκλογές…
Αν έχει μια σημασία, να ασχοληθούμε με αυτό που διαλύεται και με αυτό που –μέσα από παρασκήνιο και ίντριγκα- ξαναστήνεται, είναι πως θα το βρούμε μπροστά μας… απλώς αυτή τη στιγμή, οι επιφανείς ΣΥΡΙΖΑίοι, προβάρουν τις νέες φορεσιές, ώστε να εμφανιστούν στον κόσμο, τον λαό, τους κυρ Παντελήδες του τόπου, αλλιώς… Μανωλιοί, με τα ρούχα αλλιώς…
Το καλύτερο το έγραψε ένας εκ των εγκυρότερων «Τσιπρολόγων», ο συμπατριώτης δημοσιογράφος Γιώργος Λακόπουλος, που επεσήμανε πως ο Φάμελλος είναι «κωπηλάτης σε τρύπια βάρκα»! Και φυσικά, ο Λακόπουλος είναι εκ των ολίγων δημοσιογράφων του κατεστημένου των Αθηνών, που επισημαίνει και αναδεικνύει τον καιροσκοπισμό του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, του Αλέξη Τσίπρα, που πήγε στο συνέδριο ως επισκέπτης και παρατηρητής, χαιρέτησε κάποιους, έφυγε…
>>>>>>«Η εναρκτήρια ομιλία του Σωκράτη Φάμελλου στο συνέδριό του ΣΥΡΙΖΑ ήταν κάτι ανάμεσα σε κύκνειο άσμα και τελευταίο κεφάλαιο, γράφει ο Λακόπουλος. Ποιο συνέδριο; Απλώς κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους. Ο σημερινός πρόεδρος έλεγε «επιμένουμε και παραμένουμε ΣΥΡΙΖΑ» και ο προ- προηγούμενος τον έβλεπε σαν γαλοπούλα που περιμένει τα Χριστούγεννα.
.»Δύο 24ωρα πριν, ο Σωκράτης Φάμελος που άλλαξε το πρόγραμμά του στις Βρυξέλλες για να προλάβει το συνέδριο του Ινστιτούτου Τσίπρα, άκουσε τον πρώην πρωθυπουργό και… βουλευτή του να υποδηλώνει ότι το κόμμα του είναι περιττό και με ημερομηνία λήξης: Το δικό του κόμμα! Δεν σηκώθηκε να φύγει. Περίμενε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ για να του απαντήσει: Τέλειωνε επιτέλους, θα το κάνεις το τιμημένο ή όχι; Για την ακρίβεια είπε: «Όσο συντηρείται μια συζήτηση που δεν καταλήγει πουθενά, θα φθειρόμαστε όλοι». Σωστό και αυτό.
Και συνεχίζει ο Λακόπουλος: «Σαν να μην συμβαίνει τίποτε πάντως, ανήγγειλε κυβερνητικό πρόγραμμα και την «επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για την πολιτική αλλαγή και την αναγέννηση της χώρας». Ο …επισκέπτης Τσίπρας – που χειροκροτήθηκε λιγότερο αυτή φορά – άκουγε με το γνωστό αδιευκρίνιστο μειδίαμά του.
«Καημένε Γκόρτσο, να ήξερες τι σου ξημερώνει», που έλεγε ο μακαρίτης Παπαγιανόπουλος στην ταινία «Τζένη Τζένη». Ο Φάμελλος ξέρει, αλλά επέμενε ότι «αυτό το κόμμα θα μεγαλώσει ξανά» – υπό την ηγεσία του εννοούσε. Όπως έγραψε ο δημοσιογράφος, Άρης Ραβανός: «Σουρεαλισμός!». Οίκοθεν νοείται – που θα έλεγαν οι καθαρευουσιάνοι – αν ο Τσίπρας στήσει νέο κόμμα πριν από τις εκλογές, που είναι και το πιθανότερο, αλλιώς δεν ξέρει αν θα βρίσκεται στην επόμενη Βουλή – τα πρώτα θύματα θα είναι ο Φάμελλος και ο ΣΥΡΙΖΑ.
.»Οι περί αυτόν δεν δείχνουν να έχουν σε μεγάλη εκτίμηση το – ακόμη – κόμμα τους. Για τον σημερινό αρχηγό του θεωρούν ότι υπάρχει χάρη σε αυτούς και μέχρι το σημείο που θέλουν αυτοί. Σε αυτό πλαίσιο, η εναρκτήρια ομιλία του – συγκροτημένου – Φάμελλου, στο συνέδριό του, ήταν κάτι ανάμεσα σε κύκνειο άσμα και τελευταίο κεφάλαιο, στο χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.
.»Από τη μία, το άσπονδο ντουέτο Πολάκης – Παππάς, οργανώνονται για να του πάρουν το μαγαζί και μετά να φαγωθούν μεταξύ τους. Από την άλλη, ο Τσίπρας τον αντιμετωπίζει ως αναλώσιμο, μπροστά στους μεγάλους σχεδιασμούς του. Πεπεισμένος ότι η σύγκρισή τους είναι συντριπτικά υπέρ του.
.»Είναι. Αλλά λίγος σεβασμός σε κάποιον που τραβάει κουπί σε μια βάρκα με τρύπες που δεν άνοιξε ο ίδιος, δεν θα έβλαπτε. Αλλά κάποιοι στο περιβάλλον Τσίπρα, αυτό με τον σεβασμό στους άλλους δεν το ‘χουν» καταλήγει σε αυτή την σωστή, αλλά πικρή διαπίστωση ο Λακόπουλος.
******Και είναι πικρή αυτή η διαπίστωση, διότι αγαπητοί κυρ Παντελήδες, αν ο άλλος δεν σέβεται τον άνθρωπο που είναι πρόεδρος στο κόμμα τους, με εκλογές εννοείται, τι σεβασμό να δείξουν στον απλό άνθρωπο, τον καθημερινό πολίτη, τον αγωνιούντα ξωμάχο, στον μικρομεσαίο έμπορο, τον κάθιδρο, απ’ το τρέξιμο ελεύθερο επαγγελματία;
Νομίζω πως δεν πρόκειται να υπάρξει κανένας απολύτως σεβασμός… ειδικά απ’ όσους έμαθαν τόσα χρόνια, με ήσσονες προσπάθειες, να στρογγυλοκάθονται σε θέσεις εξουσίας, και που με περικοκλάδες και σολοικισμούς, κατάφερναν να κερδίζουν χρυσοτόκες καρέκλες…
Βέβαια, έχοντας απέναντί τους, τους κυβερνήτες του σημερινού καθεστώτος με τις ετσιθελικές αποφάσεις, τις σκανδαλώδεις συμβάσεις και τις αλαζονικές κινήσεις, θα υπάρξουν κυρ Παντελήδες που θα κλείσουν τα μάτια και θα επιλέξουν να ψηφίσουν την άλλη όψη του νομίσματος, την αερολογούσα και μπουρδολογούσα αριστερά…
******Ασφαλώς και δεν θα πλήξομεν… έρρωσθε και ευδαιμονείτε κυρ Παντελήδες… έρχονται πίσω με φόρα…
Στεφάνια και φανφάρες και σημαίες και μεγάλες στολές,
πώς να πεθάνουμε το μάθαμε καλά απ’ των σχολειών τις αυλές
μα πώς να ζούμε ούτε κουβέντα, παραδομένοι έτσι άνευ όρων
στην βασιλεία των ουρανών και των εμπόρων.
(Έχω έναν Θεό – Δήμος Μούτσης-Μουσικό άλμπουμ Ενέχυρο 1983)
*Επικοινωνία: araxthos.gr@gmail.com